Je weet pas echt, dat je teveel wijn drinkt, wanneer de Gemeente besluit om de glasbakken te beplakken met jouw foto. #noemmijmaaroscar #papierhier
Containerbegrip voor Duurzaam Den Haag 2017
Gasloze tafelgasten bij RTV Discus
Tafelgasten Kees Duijvestein (Groene Regentes), Niek van Vliet (Groene Mient), Arjen Kapteijns (Groen Links), René Wagenaar en Cilou Bertin.
Bekijk deze uitzending op RTV Discus, vanaf 1:12:45 t/m 2:00:05
Wij wonen ‘gasloos’ op de Gaslaan
Rosalie Ruardy van Duurzaam Den Haag interviewt ons over gasloos wonen en hoe wij tot deze duurzame beslissingen zijn gekomen.
Lees het artikel op De Posthoorn: Wij wonen ‘gasloos’ op de gaslaan
Restaurant Publique trekt de aandacht
Op mijn laatste vakantiedag trakteerde mijn moeder mij op een lunch bij restaurant Publique. Dit modern klassieke restaurant zit sinds 11 maanden gevestigd aan het Anna Paulownaplein. Na verscheidene zeer positieve verhalen uit de eerste hand, leek mij dit de uitgelezen kans om zelf eens de proef op de som te nemen.
Menu
Noorse zalm met rivierkreeftjes, ras-al-hanout mayonaise, abrikoos en parelcouscous.
Gebakken eendenborst met samosa van eend, wortelcrème, pomme de vie en volgeltjesjus.
Aperitief naar keuze.
€ 19,50
Ervaring
Het personeel is goed opgeleid, beleefd en oplossingsgericht. De wijnen worden voorgeproefd en bij twijfel wordt een alternatieve wijn aangeboden. Toen mijn vegetarische vader later aanschoof, bood de kelner na overleg met de keuken hem een alternatief aan. Klasse!
Locatie
Restaurant Publique is gevestigd aan één van de betere culinaire pleinen van Den Haag. De ruimte en het interieur vormen een goed doordachte eenheid, zoals ik die ken van Jugendstil Bistro’s in Parijs. Publique brengt die stijl naar de 21e eeuw met een eco chique design.
Smaakt naar meer
Na een voortreffelijke lunch moest ik natuurlijk wel een dessert uitproberen. Buiten het menu om bestelden wij rood fruit met karamelcrumble en hibiscuscreme. Bijzonder smakelijk samenspel met de dessertwijn van Semillion druiven.
Voor meer informatie over het huidige menu, de openingstijden, het adres en de reserveringsmogelijkheden bezoek je de website van Restaurant Publique.
Les Ombrelles: van visrestaurant tot vleesmeester
Sergio Corcuera is een goedlachse Spanjaard, die Les Ombrelles ongeveer een half jaar geleden heeft overgenomen. Een nieuwe eigenaar trekt ook een nieuwe kaart. Zo serveert dit van oudsher klassieke visrestaurant een Baskisch menu.
‘een eigen taal en een gastronomische cultuur.’
Vraag aan een Bask wat hij belangrijk vindt aan het leven. En hij zal het bovenstaande antwoorden. Zo is vleesmeester (selectioneur) Imanol Jaca op verzoek van Les Ombrelles naar Galicie afgereisd om de perfecte Blonde Gallische runderen te vinden. Na een zoektocht langs talloze kleinschalige familieboerderijen vond hij in het uiterst zuiden twee enorme ossen met een gewicht van 1.630 en 1.790 kilo. Grazend van grassen gelardeerd met bergkruiden hadden de dieren 17 jaar van hun leven op het veld gewerkt. Tijd om ze diervriendelijk af te mesten en met respect te consumeren.
Bruiswijn en Buey
De avond begint met een mooie Cava. Lichtfris met appeltonen en een elegante bubbel. Deze mousserende wijn is de aangewezen begeleider voor de 44 maanden gerijpte Jamon de Buey (rund). Traditioneel met de hand van het been afgesneden. Wie eerder een Cecina de Leon en de lang gerijpte Pata Negra geproefd heeft, is met deze ham een smaakervaring rijker.
Zilte delicatessen
De Getariako Txakolina van Baskische witte druiven brengt het zilte en het bruisende karakter van de Atlantische Oceaan tot leven in mijn glas. Voor mij liggen zes Antxoas filets op olijfolie. Deze handgefileerde ansjovis uit Catambria is wereldberoemd om zijn heerlijk malse vlees en lichtgezouten maar intense smaak. Zo lust ik ansjovis wel. Maar ook de kort aangebakken Kokotxas is een traktatie. Dit kleine stukje vis dat zich tussen de mond en de keel van de kabeljauw bevindt, is buiten Baskenland een vrijwel onbekende delicatesse. Sterker nog wij gooien het gewoon weg! Doodzonde!
Van vis naar vlees
De welbespraakte sommelier schenkt mij een jonge tempranillo in. Deze wijn met veel rood fruit zal mij de komende gangen begeleiden. Op tafel wordt de 48 uur gegaarde Oxtail uitgeserveerd. Draadjesvlees dat bij het prikken van mijn vork uiteenvalt. Licht gekruid en met tonen van pure chocolade. Ik laat de opvolgende gang dan ook niet lang wachten. De Txistorra is een slank geraaid en paprikarood worstje. Pittig gekruid, krokant gebakken, maar oh zo sappig van binnen.
Vlees van de meester
De belangrijkste gang dient zich aan. Het gerecht waar de hele avond om draait. De Txuleton, een drie vingers dikke Côte de Boeuf van ruim een kilo.
Dit ribstuk wordt kort aan beide zijden gegaard met zeezout gegarneerd, getrancheerd en samen met het bot op één bord geserveerd. Zowel het gebrande botergele vet als de geroosterde rode paprika worden apart opgediend. Vergeet de wijn, ga voor het vlees, dit is voer voor carnivoren. Zeventien jaar oud, buitengewoon mals, smaakt naar rund en neigt naar wild. Dit is levensvlees dat naar vreugde smaakt!
*** Helaas is in 2019 het doek gevallen voor het oude Les Ombrelles en het nog jonge Etxea.